29 paź 2006

28.10. Studia filmowe "Kryminalnych"


Wizyta w studiach filmowych polskiego serialu: "Kryminalni"
Obejrzelismy m.in. posterunek policji, biura policyjne, prosektorium, charakteryzatornię, rekwizytornię, salę przesłuchań z lustrem weneckim, garderobę.

Zdjęcia poniżej:
Piotrek w sali przesłuchań z lustrem weneckim
W charakteryzatorniAgnieszka, Marysia, Fransesca
Świstak w fotelu M. Zakościelnego
Prosektorium - brrrrrr


Elektryczne krzesło - rekwizyt na plan filmowy
Garderoba - mnóstwo atrakcji
Maciek w stroju aktorskim

policjantki: Marysia z Agnieszką


Rekwizytownia
Egzotyczny zszywacz z rekwizytorni
Sztuczny kot w objęciach Franceski

21.10. Sonda uliczna


Dzisiaj przeprowadzaliśmy sondę na temat zakupów spożywczych.
Miejsce akcji: ul. Filtrowa /rejon bazarków warzywnych
Czas: 21.10. godz. 11:00-13:00


Wywiady przeprowadzała: Francesca
Operatorzy: Magda, Maciek, Konrad
Realizatorzy: Ala, Stasiek
Dźwięk: Świstak
Kierownik produkcji: Wiktor

Narada przed nagraniem /od lewej: Francesca, Stasio, Wiktor, Ala/

15.10. Z kamerą za pan brat

Dzisiaj pracowaliśmy po raz pierwszy z kamerą.
Okazją były rozgrywki w piłke nożną.
Ćwiczyliśmy kilka ujęć.
Najazd kamerą do zbliżenia, panorama, itp.

Operatorzy: Maciek, Magda, Zosia, Piotrek, Martyna,

07.10. Plany filmowe

Tematem zajęć były plany filmowe:

PLAN TOTALNY

Najważniejsze zadanie tego planu to przedstawienie w atrakcyjny sposób miejsca rozpoczynającej się albo kończącej akcji. Najważniejsze jest miejsce, a nie ludzie którzy się tam znajdą. Wyjątkiem od tej reguły są plany bitewne, gdzie szeroka panorama pokazuje z rozmachem imponującą ilość statystów i efekty specjalne.

PLAN OGÓLNY


Podobnie, jak plan totalny ma służyć przede wszystkim do umiejscowienia akcji. Ale tym razem zaczynają być ważni występujący w planie ludzie . Plan ogólny pokazuje zazwyczaj zależności między bohaterami i ich obecnym otoczeniem. W ten sposób widz uzyskuje informację kto i gdzie się znajduje.

PLAN PEŁNY

Prezentuje postacie od stóp do głowy. Otoczenie staje się mniej ważne.

PLAN AMERYKAŃSKI

Taki amerykański wynalazek "do kolan włącznie". Dość popularny...

PLAN ŚREDNI

Krótko mówiąc: obejmuje kadr od głowy po dłoń ułożonej wzdłuż ciała, wyprostowanej ręki (co oczywiście nie oznacza, że fotografowany w tym planie aktor ma przez całe ujęcie paradować ze sztywno ułożonymi wzdłuż ciała rękami).

PLAN BLISKI (zwany też półzbliżeniem)

Dolną granicą tego planu jest ręka zgięta w łokciu. Plan ten - jak widać - pozwala już wyraźnie zaobserwować pojawiające się na twarzy emocje, a jednocześnie zachowuje w kadrze to, czego usunięcie z kadru w pewnych okolicznościach byłoby zbrodnią.

ZBLIŻENIE

Według starej definicji: "do trzeciego guzika koszuli". Jest to plan już bardzo wyraźnie nastawiony na prezentację emocji wyrażanych przez twarz aktora. Należy bardzo uważać, by w tym planie nie przerysowywać gry - przy tak dużym dojeździe każda przesadzona mina wygląda idiotycznie (czego nie trzeba się obawiać np. przy planie pełnym).

DUŻE ZBLIŻENIE

Najbardziej wyrazisty, "soczysty" plan, zarezerwowany dla ukazywania najgłębszych emocji lub największego skupienia. Trzeba jednak stosować go z dużą rozwagą - tutaj nawet najmniejsze drgnięcie mięśni twarzy jest bardzo czytelne.

DETAL

Najbliższy z planów - dzięki niemu poznajemy wszelkie istotne dla narracji szczegóły: zielone kasztany (jak np. na zdjęciu), tarcza zegarka, zamykająca się źrenica oka, wyciągana zawleczka, itp.